29 Mart 2008 Cumartesi

Zamanla Kaybettiklerimiz

(,) Bir gün insan virgülü kaybetti, o zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı; cümleleri basitleşince düşünceleri de basitleşti.
(!) Sonra ünlem işaretini kaybetti; alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı.Artık ne birşeye kızıyor, ne de birşeye seviniyordu.

(?) Bir süre sonra soru işaretini kaybetti ve soru soramaz oldu. Hiç birşey onu ilgilendirmiyordu. Ne evren, ne dünya ne de kendi apartmanı umurundaydı.

(:) Birkaç yıl sonra iki nokta üst üste işaretini kaybetti ve davranış nedenlerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti.

(") Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız tırnak işareti kalmıştı. Kendine özgü tek düşüncesi yoktu, yalnız başkalarının düşüncelerini tekrarlıyordu.

Nihayet düşünmeyi unuttu ve son noktaya erişti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder