Einstein'ın Beyni....

Günlük hayatımızda ne zaman ki üstün zekâya dair herhangi bir konuşma
geçse hemen ünlü fizikçi Albert Einstein'ın adı anılıyor. 7'den 70'e
herkesin tanıdığı bu ünlü bilim insanının beyin morfolojisine
(şekilbilim) dair 

de pek çok varsayım ileri sürülüyor. Beyin
kıvrımlarının fazlalığı ya da beyninin ebat olarak büyüklüğüyse öne
sürülen varsayımlar içinde en yaygın olanları. Peki, ölümünden 42 yıl
sonra Einstein'ın beyni şu anda halen korunuyor mu? İşte bu sorunun
yanıtı ve merak edilen beynin hikâyesi:

Einstein'ın Ölümü

Ünlü
matematikçi ve fizikçi Albert Einstein 18 Nisan 1955'de hayata veda
ediyor. 76 yaşında vefat eden Einstein'ın beyni bedeni yakılmadan önce
Princeton Hastanesi'nde bir patolog olan Dr. Thomas S. Harvey
tarafından korunmaya alınıyor. Bu tarihten sonra ünlü bilim insanının
beyninin başına gelenlerse bir çeşit giz diyebiliriz.


Arama Çalışmaları

1970'lerin ortalarında gazeteci Levy, Einstein'ın beyninin iki farklı kavanozda saklanmış olduğunu keşfediyor.

1970'lerin
ortalarında bir gazeteci olan Steven Levy Einstein'ın beynini bulmak
için yola çıkıyor. Levy, yaptığı araştırmalar sonucunda Einstein'ın
beyninin halen Doktor Harvey'de, Kansas'da bulunduğunu keşfediyor. İki
kavanozda saklanan beynin serebellum ve serebral korteks kısımları
dışında kalan parçalarının kesitlerinin alınmış olduğunu ortaya
çıkarıyor. Çalışmaların Yayımlanması Einstein'ın beyninin biyolojik
incelenişine dair üç adet bilimsel yayın bulunuyor. 1985 yılında
yayımlanan ve "Bir Bilim İnsanının Beynine Dair: Albert Einstein" *
isimli makalenin yazarları arasında ölümünden itibaren beyni korumaya
alan Thomas Harvey'in de bulunması pek de sürpriz olmuyor.
Araştırmacılar, yaptıkları bu çalışmada beyindeki sinir hücreleri ve
glia hücrelerinin sayıları arasındaki orana bakıyorlar. Normal
insanların beyinleriyle karşılaştırıldığında, Einstein'ın beyninde 9.
ve 39. bölgelerde sinir hücrelerinin glia hücrelerine oranının daha
küçük olduğunu rapor ediyorlar. Beynin 9. bölgesi ön lobda bulunuyor.
Bu lob davranışları planlama, dikkat ve hafıza açısından önemli bir
beyin bölgesi. 39. bölgeyse pariyetal lobda bulunuyor. Bu lob dil ve
diğer karmaşık zihinsel işleyişlerin merkezi. Sonuç olarak bu
bölgelerde Einstein'ın her bir sinir hücresi başına düşen glia
hücresinin daha fazla olduğu keşfediliyor.
Sinir Hücreleri: Sinir sisteminde duyusal bilgiyi iletip işleyen hücreler. Glia Hücreleri: Sinir
hücrelerini destekleyip onlara besin sağlarlar. Miyelin kılıf
oluşturarak sinir sistemindeki sinyallerin daha hızlı iletilmesine
olanak verirler.

Glia hücrelerinin sinir hücrelerini
besleyen hücreler olduklarını göz önünde bulundurursak, makalenin
sonunda yazarlar Einstein'ın sinir hücrelerinin metabolik ihtiyacının
artmış olabileceğini, bu nedenle de normale oranla daha fazla glia
hücresiyle beslendiklerini iddia ediyorlar. Bu durumuysa Einstein'ın
daha iyi düşünme ve kavram oluşturma yetisine bağlıyorlar.

Einstein'ın Beynine Dair İkinci Makale**

Einstein'ın
beynine ilişkin ikinci makale 1996 yılında yayımlanıyor. Ünlü bilim
insanının beyninin normal bir yetişkin beyni olan 1400 gramdan daha
düşük ağırlığa sahip olduğunu (1230 gram) rapor eden bu çalışmada
vurucu bulgu sinir hücrelerinin yoğunluğuyla ilişkili. Bu çalışmanın
sonuçlarına göre Einstein'ın beyni daha az alanda daha fazla sinir
hücresi bulunduruyor.

Birim alana düşen sinir hücresi sayısı, beyindeki sinir hücrelerinin yoğunluğunu belirliyor.

Üçüncü Makale***

Einstein'ın
beynine dair yayımlanmış üçüncü makale ünlü bilim insanının beyninin
dış yüzey özelliklerini ortalama 57 yaşında olan 35 erkeğin beyniyle
karşılaştırıyor. Bu 35 erkeğin beyninden farklı olarak Einstein'ın
beyni sağ ve sol pariyetal lobda değişik oluklar barındırıyor.
Pariyetal lobun bu bölgesinin matematiksel yetiler ve uzamsal düşünmede
etkili olduğu biliniyor. Bunun yanı sıra Einstein'ın beyni diğer
beyinlerden 15% oranında daha geniş. Araştırmacılar bu özelliklerin
Einstein'ın matematiksel becerilerinde rol oynamış olabileceğini
düşünüyorlar.